تشکیل مثلث آمریکا، هلند و ژاپن در جنگ تراشه علیه چین
تاریخ انتشار: ۹ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۵۹۷۴۷
بلومبرگ نیوز به نقل از منابع آگاه از توافق آمریکا با هلند و ژاپن برای محدود کردن صادرات بعضی از دستگاههای تولید تراشه پیشرفته به چین در مذاکرات اخیر میان این سه کشور، خبر داد.
به گزارش ایسنا، این توافق، بعضی از کنترلهای صادراتی که آمریکا در اکتبر برای شرکتهای مستقر در دو کشور همپیمان خود شامل ASML Holding، نیکون کورپ و توکیو الکترون اعمال کرده بود را گسترش میدهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مقامات هلند و ژاپن برای مذاکره درباره موضوعات مختلف با جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی کاخ سفید، در واشنگتن حضور پیدا کرده بودند.
جان کربی، سخنگوی امنیت ملی کاخ سفید پیشتر گفته بود این مقامات درباره موضوعاتی گفتوگو میکنند که برای هر سه کشور مهم هستند. و مطمئنا، ایمنی و امنیت فناوریهای نوظهور در میان موضوعات مورد مذاکرات آنها قرار دارند.
یک منبع آگاه از این مذاکرات به رویترز گفت: محدود کردن صادرات تجهیزات تولید نیمهرسانا به چین، در میان موضوعات مورد بحث مقامات سه کشور بوده است.
همراه کردن هلند و ژاپن با اعمال محدودیتهای شدیدتر علیه چین، یک پیروزی بزرگ برای دولت جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا خواهد بود که در اکتبر، محدودیتهای گستردهای در خصوص دسترسی پکن به فناوری تراشه سازی آمریکا اعلام کرد تا جلوی پیشرفت فنی و نظامی پکن را بگیرد.
مارک روته، نخست وزیر هلند پیشتر گفته بود مشخص نیست آیا دولتش، نتایج این مذاکرات با آمریکا درباره محدودیتهای صادراتی جدید برای صنعت نیمهرسانا را فاش می کند.
آکیرا مینامیکاوا، تحلیلگر شرکت تحقیقاتی اومدیا در این باره اظهار کرد: شرکتهای ژاپنی همچنان میتوانند محصولات غیرپیشرفته را به چین بفروشند و هر گونه کاهش صادرات به چین با افزایش تولید میان مدت تا بلندمدت برای مناطقی نظیر آمریکا، آلمان و هند جبران خواهد شد. اما اگر این محدودیت شامل تدابیری مانند ممنوعیت ارسال مهندسان برای تجهیزات مشتریان شود، دولت و شرکتهای ژاپنی ممکن است به این محدودیت اعتراض کنند زیرا تاثیر زیادی در کسب و کار آنها خواهد داشت.
شرکت هلندی ASML روز شنبه اعلام کرد متوجه شده است که پیشرفت به سمت توافقی میان دولتهای متعدد برای محدودیتهای جدید علیه صادرات تجهیزات تولید حاصل شده است. این شرکت که عرضهکننده مهم دستگاههای تولید برای تراشه سازان است، از سال ۲۰۱۹ با ممنوعیت فروش ابزارهای پیشرفته خود به چین روبرو شده است. شرکت ASML اعلام کرد انتظار نمیرود این تدابیر، تاثیر مادی بر پیشبینیهای مالی سال ۲۰۲۳ این شرکت داشته باشد.
تنشها میان آمریکا و چین بر سر نیمه رساناها، از آن زمان شدت گرفته و باعث شد واشنگتن در اکتبر، محدودیتهای صادراتی را برای شرکتهای آمریکایی سازنده تجهیزات تولید اعمال کند.
بر اساس گزارش رویترز، شرکت ASML اعلام کرد پیش از این که تدابیر مذکور اجرایی شوند، باید تشریح شده و به صورت قانون دربیایند که مدتی طول خواهد کشید.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: جنگ تراشه آمریکا و چین هلند اقتصادي خودرو اتاق بازرگاني خودروي الكتريكي وزارت کار و رفاه اجتماعی بازار متشکل ارزی نهضت ملی مسکن اقتصادي خودرو اتاق بازرگاني وزارت کار و رفاه اجتماعی هلند و ژاپن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۵۹۷۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انتشاردهندگان ۸۰درصد گازهای گلخانهای جهان معرفی شدند/ آمریکا در صدر
طبق نتایج یک بررسی جدید، از زمان اجرای موافقتنامه اقلیمی پاریس در سال ۲۰۱۶، ۵۷ شرکت تولیدکننده نفت، گاز، زغالسنگ و سیمان بهطور مستقیم در ایجاد ۸۰درصد انتشار جهانی دیاکسید کربن بخش انرژی فسیلی نقش داشتهاند. این گروه قدرتمند شامل شرکتهای دولتی و شرکتهای سهامی چندملیتی است.
به گزارش شانا بهنقل از هفتهنامه بررسی تحولات بینالمللی انرژی و تغییر اقلیم مدیریت کل امور اوپک و روابط با مجامع انرژی، بر اساس مطالعه مؤسسه «کربن مجرز دیتابیس» (Carbon Majors Database) اگرچه دولتها در سال ۲۰۱۵ طی موافقتنامه پاریس متعهد شدند گازهای گلخانهای را کاهش دهند، اما بیشتر تولیدکنندگان بزرگ جهان تولید سوختهای فسیلی و انتشار گازهای گلخانهای مرتبط با آن را طی هفت سال پس از اجرایی شدن موافقتنامه اقلیمی در سال ۲۰۱۶ در مقایسه با هفت سال پیش از آن افزایش دادهاند.
در پایگاه دادههای مؤسسه یادشده، اطلاعات ۱۲۲ شرکت از بزرگترین انتشاردهندگان تاریخی جهان جمعآوری شده است. با بررسی اطلاعات این شرکتها، محققان دریافتند ۶۵ درصد شرکتهای دولتی و ۵۵ درصد شرکتهای بخش خصوصی تولید سوخت فسیلی خود را در هفت سال اخیر افزایش دادهاند.
از میان این شرکتها، بزرگترین انتشاردهنده گازهای گلخانهای شرکت اکسون موبیل ایالاتمتحده است که در طول هفت سال گذشته با انتشار ۳.۶ گیگاتن دیاکسید کربن، ۱.۴ درصد کل انتشار جهانی را به خود اختصاص داده است.
شرکتهای شل، بیپی، شورون و توتالانرژی هرکدام با سهم حدود یک درصد انتشار جهانی در رتبههای بعدی قرار داشتند. با این حال، بارزترین روند افزایش انتشار طی هفت سال اخیر، مربوط به رشد فزاینده انتشار شرکتهای دولتی و غیردولتی، بهویژه در بخش زغالسنگ آسیا است.
تحقیقات پایگاه دادههای Carbon Majors از این نظر مهم است که با تخصیص انتشار کربن به شرکتهایی که از استخراج و تولید سوختهای فسیلی سود میبرند، به جای افرادی که بعدها آنها را سوزانده و کربن آن را به جو تخلیه میکنند، به تغییر روایت درباره مسئولیت بحران اقلیمی کمک میکند.
ریچارد هید، بنیانگذار مؤسسه «کربن مجرز دیتابیس» گفت: این برای شرکتها از نظر اخلاقی مذموم است که به توسعه اکتشاف و تولید سوختهای کربنی با علم به مضر بودن محصولاتشان برای چند دهه ادامه دادهاند.
وی تأکید کرد: مصرفکنندگان را سرزنش نکنید، زیرا بهدلیل تصرف دولت توسط شرکتهای نفت و گاز، آنها مجبور به مصرف نفت و گاز شدهاند.
اطلاعات پایگاه دادههای یادشده که سال ۲۰۱۳ ایجاد شده است، شامل مقایسه روند انتشار بلندمدت دیاکسید کربن از انواع سوختهای فسیلی از سال ۱۸۵۴ است و روند انتشار اخیر را از زمان اجرای موافقتنامه پاریس در سال ۲۰۱۶ شامل میشود.
روند تاریخی انتشار ۱۲۲ نهاد مورد بررسی از آغاز انقلاب صنعتی (از سال ۱۷۵۱) تاکنون به ۱۴۲۱ گیگاتن معادل دیاکسید کربن میرسد. این نهادها که ۷۲ درصد از انتشار ناشی از سوخت فسیلی و سیمان را به خود اختصاص میدهند، شامل ۷۵ شرکت خصوصی، ۳۶ شرکت دولتی، ۱۱ دولت، ۸۲ واحد تولید نفت، ۸۱ واحد گاز، ۴۹ واحد زغالسنگ و ۶ کارخانه سیمان میشود.
از منظر رتبه جهانی انتشار تاریخی، تولید زغالسنگ بخش دولتی چین با سهم ۱۴ درصد در انتشار تاریخی دیاکسید کربن، با فاصله زیاد بیشترین سهم را دارد. بهطوری که انتشار این بخش، بیش از دو برابر انتشار اتحاد جماهیر شوروی سابق است که در رتبه دوم قرار دارد و بیش از سه برابر بیشتر از انتشار شرکت نفت سعودی آرامکوست که در رتبه سوم قرار دارد.
در این رتبهبندی شرکتهای بزرگ نفت آمریکایی شورون (۳ درصد) و اکسون موبیل (۲.۸ درصد) در رتبههای چهارم و پنجم قرار دارند و پس از آنها، شرکت ملی نفت ایران و گازپروم روسیه در رتبههای ششم و هفتم هستند. پس از آنها، دو شرکت اروپایی بیپی و شل هرکدام با سهم بیش از ۲ درصد قرار دارند. رتبه دهم این فهرست متعلق به شرکت زغالسنگ هند (Coal India) است.
ظهور آسیا در قرن بیستویکم زمانی بهعنوان یکی از مناطق مؤثر در انتشار جهانی کربن آشکار میشود که سوابق تاریخی با دادههای دوره هفت ساله ۲۰۲۲-۲۰۱۶ مقایسه شود. در این دوره، سهم زغالسنگ چین به بیش از یکچهارم کل انتشار دیاکسید کربن افزایش یافته است، همچنین سهم شرکت آرامکوی عربستان سعودی به حدود ۵درصد میرسد. در واقع ۱۰ شرکت برتر انتشاردهنده کربن در این دوره هفت سال اخیر نهادهای دولتی چین و روسیه به همراه کشورهای هند و ایران هستند. انتشار شرکتهای سرمایهدار غربی به غیر از شرکت اکسون موبیل که با سهم ۱.۴ درصد در رتبه یازدهم قرار دارد، به نیمی از میانگین تاریخی خود نمیرسند.
ممکن است در آینده تصویر انتشار جهانی و سهم کشورها دوباره تغییر کند. ایالاتمتحده بزرگترین تولیدکننده نفت و گاز جهان است. جو بایدن رئیسجمهوری آمریکا به چند پروژه اکتشافی جدید مجوز اعطا کرده است. کشورهای حوزه خلیجفارس نیز در حال برنامهریزی برای افزایش تولید نفت و گاز خود هستند.
هماکنون شرکتهای نفتی بزرگ اکسون موبیل، شورون، بیپی و شل همگی دارای اهداف خالص انتشار هستند، اگرچه تعاریف آنها از این هدف و روشهای دستیابی به آن متفاوت است. بسیاری از شرکتهای موجود در این فهرست سرمایهگذاریهایی در حوزه انرژیهای تجدیدپذیر انجام دادهاند. با این حال تحلیل تازه نشان میدهد بیشتر شرکتهای نفتی تولید خود را پس از موافقتنامه پاریس افزایش دادهاند.
ریچارد هید، بنیانگذار مؤسسه «کربن مجرز دیتابیس» استدلال میکند که تولیدکنندگان سوخت فسیلی موظفاند آسیبهایی را که به اقلیم وارد کردهاند، بپردازند.
وی به پیشنهاد میا موتلی، نخستوزیر کشور جزیرهای باربادوس، درباره شرکتهای نفت و گاز اشاره میکند که حداقل ۱۰ سنت به ازای هر دلار درآمد نفتی به صندوق ضرر و زیان (Loss&Damage) کمک کنند.